“โป๊ะแตกนิวส์” (Stay Tuned!) โอกาสของคนเพี้ยน
หนึ่งในซีรีส์จาก Netflix ที่ผมเห็นชื่อเรื่องภาษาไทยแล้วโดนใจทันทีก็คือ “โป๊ะแตกนิวส์” หรือชื่อภาษาอังกฤษคือ “Stay Tuned!” ซีรีส์ญี่ปุ่นแนว Dramedy (Drama Comedy) ที่นำเสนอเรื่องราวในงานสายอาชีพสื่อสารมวลชน แถมเมื่อเข้าไปอ่านบทเกริ่นแนะนำเรื่องที่เขียนไว้ว่า “เธอคนนี้ดูยังไงก็ไม่น่าจะมาเป็นผู้ประกาศข่าวได้ มิหนำซ้ำยังมีวิธีการแปลกประหลาดเฉพาะตัวที่เพื่อนร่วมงานต้องคอยระวังอีก” ยิ่งกระตุ้นให้ผมอยากรีบกดเพลย์เพื่อดูเรื่องนี้มากขึ้นไปอีก
แต่นั่นก็ยังไม่ใช่เหตุผลกระแทกใจครั้งสำคัญที่ทำให้ผมหลงใหลเรื่องนี้แบบสุด ๆ เพราะแท้ที่จริงแล้วจุดสร้างความประทับใจของเรื่องนี้กลับเป็นเมสเสจที่ซ่อนอยู่ในแก่นของเรื่อง อย่างการให้โอกาสกับคนเพี้ยนเข้าทำงานแบบไม่มีเหตุผล เพียงเพราะความเชื่อที่ว่าสักวันในอนาคตคนคนนี้จะกลายมาเป็นประโยชน์ต่อสถานการณ์วิกฤติของบริษัทที่ใครก็แก้ไม่ได้ แถมไม่มีวันรู้ล่วงหน้ามาก่อนด้วย
ถึงแม้ว่าอนาคตเป็นเรื่องที่คาดเดาไม่ได้ แต่ในขณะเดียวกันเราก็สามารถเตรียมตัวรับมือให้ดีที่สุดได้เช่นกัน เรื่องราวของโป๊ะแตกนิวส์นี้เกิดขึ้นที่สถานีโทรทัศน์ท้องถิ่น HHTV ของฮอกไกโด ที่เพิ่งจะรับพนักงานใหม่เข้ามาทำงาน 6 คน ทั้งหมดผ่านการคัดเลือกสุดหินหลายด่านพร้อมคู่แข่งอีกมากมาย แต่นั่นทำให้ทางสถานีโทรทัศน์แห่งนี้ได้หัวกะทิฝีมือดีมาร่วมงานด้วย ยกเว้นก็แต่หญิงบ๊องสุดเพี้ยนคนหนึ่งที่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่เข้าใจอะไรในสายงานวิชาชีพสื่อมวลชนเอาเสียเลย แต่กลับได้รับโอกาสในครั้งนี้ที่มาพร้อมกับการกุมขมับของคนในสถานี พร้อมข้อสงสัยที่ว่าเธอคนนี้ผ่านการคัดเลือกมาได้อย่างไร
บทสนทนาที่ผมต้องหยุดสนใจมากที่สุดในเรื่องนี้เห็นจะเป็นตอนที่ผู้กำกับรายการหัวศิลป์ของสถานีอย่างโอกุระ (Toraya Ogura รับบทโดย Tadahisa Fujimura) ได้เผยเรื่องราวบางอย่างกับนักข่าวหนุ่มเลือดใหม่ไฟแรงแสนฉลาดที่เพิ่งผ่านการคัดเลือกครั้งนี้มาได้อย่างยามาเนะ (Hajime Yamane รับบทโดย Hiroki Iijima) ถึงเหตุผลซ่อนเร้นชวนสงสัยในการรับสาวไร้คุณสมบัติและความสามารถอย่างยุกิมารุ (Hanako Yukimaru รับบทโดย Kyoko Yoshine) เข้ามาทำงานครั้งนี้ที่ว่า “บริษัทนี้มีโครงการพิเศษเพื่อจ้างงานคนโง่นะ ถ้าเราทุกคนเก่งหมด สุดท้ายแล้วเราจะอยู่ในกรอบ คนโง่ไม่กลัวที่จะทำผิด บางครั้งพวกเขาจะกลายเป็นคนที่เก่งที่สุดในทีมเลยด้วย อีกอย่างคนโง่จะช่วยเหลือคนอื่น แล้วคนโง่อาจจะสร้างโอกาสบางอย่างให้กับคุณได้”*
อ่านมาถึงตรงนี้หลายคนอาจจะมองว่านี่เป็นเพียงการสร้างสรรค์พล็อตละคร หรือมองแค่เป็นเรื่องสมมติขำขันที่ไม่มีวันเกิดขึ้นจริงในโลกของการทำงานแน่ ๆ แต่ทว่าหากใครเคยได้ยินกับแนวความคิดนี้ หรือไม่ก็เคยมีประสบการณ์ที่เชื่อมโยงลักษณะเดียวกันแล้วล่ะก็คงบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า… เห้ย! มันใช่สุด ๆ
เหตุผลที่ปรากฏในเรื่องเป็นนโยบายความลับของบริษัทที่ถูกเรียกว่า『バカ枠』採用 (Baka Waku Saiyo) หรือแปลได้ประมาณว่า “โครงการการคัดเลือกพนักงานโง่เข้ามาทำงาน” นั่นเอง ก่อนที่จะลงรายละเอียดกันต่อผมขอบอกตรงนี้ก่อนว่าการนิยามคำว่า “โง่” ในครั้งนี้ไม่ได้ต้องการดูถูกใครด้านสติปัญญาหรือเหยียดหยามคนที่มีความสามารถด้อยกว่า ไปจนถึงไม่ต้องการการบูลลี่ด่าทอใครทั้งสิ้น หากแต่การใช้คำนี้ก็เพื่ออธิบายลักษณะของคนตามการสื่อความของต้นฉบับที่มองไปในแง่บวกมากกว่าแง่ลบเสียมากกว่า
จะว่าไปแล้วนโยบายที่รับคนแปลกประหลาดเข้ามาทำงานนี้จะว่าเป็นไอเดียที่สร้างสรรค์ขึ้นเองก็ไม่เชิงนัก ตรงกันข้ามไอเดียนี้เกิดจากข้อมูลจริงบนโลกใบนี้ที่เล่าต่อ ๆ กันมาเสียมากกว่า หลาย ๆ คนอาจเคยได้ยินเรื่องลักษณะแบบนี้หรือไม่ก็เคยสัมผัสกับคนลักษณะนี้ในบริษัทจริง ๆ มาบ้าง ซึ่งข้อถกเถียงที่ดูเหมือนจะไม่มีวันรู้ข้อเท็จจริงนี้ก็ยังอยู่ในความสงสัยของทุกคนต่อไป
ส่วนตัวผมแล้ว ผมเคยทำงานอยู่ในบริษัทใหญ่ระดับนานาชาติที่เคยได้ยินนโยบายลักษณะนี้มาก่อนเช่นกัน แล้วก็ดูเหมือนว่าจะเคยสัมผัสกับผลลัพธ์ลักษณะนี้ในโลกแห่งความเป็นจริงเสียด้วยสิ แต่ถึงอย่างไรมันก็เป็นประสบการณ์และความคิดเห็นส่วนตัวที่ผมอาจรู้สึกไปเอง เพราะอันที่จริงแล้วหากบริษัทไหนเขียนนโยบายนี้เป็นลายลักษณ์อักษรขึ้นมาจริง ๆ ก็คงมีหวังโดนกระหน่ำจากสังคมอย่างแน่นอน
สำหรับเหตุผลที่ผมเคยได้รับรู้ข้อมูลมาก็ไม่ต่างอะไรจากข้อมูลที่ปรากฏในเรื่องนัก ซึ่งแนวคิดลักษณะนี้เป็นความเชื่อของทั้งฝั่งตะวันตกและตะวันออก ว่ากันว่าบริษัทใหญ่ ๆ ทั้งหลายต่างมีโควตาลับ ๆ สำหรับรับคนประเภทนี้เข้าทำงานภายใต้ความเชื่อในแง่บวกที่ว่าคนเหล่านี้จะมีพรสวรรค์พิเศษที่แตกต่างจากพนักงานธรรมดาทั่วไป มุมมองที่ดูแปลกประหลาดอาจจะเป็นประโยชน์กับบางสถานการณ์ แล้วความพิเศษบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในตัวก็จะสามารถช่วยแก้ปัญหายามวิกฤติในแบบที่ไม่มีใครแก้ได้อีกด้วย ก็เหมือนกับยุกิมารุที่สุดท้ายกลายเป็นกุญแจสำคัญในการช่วยแก้ปัญหาใหญ่ได้แบบไม่คาดคิดด้วยนั่นเอง
แน่นอนว่าไม่มีหลักฐานยืนยันเรื่องความเชื่อนี้ได้อย่างชัดเจน แต่แนวความคิดนี้ก็เป็นเรื่องเล่าที่มีมูลมาช้านานแล้ว สำหรับในโลกยุคปัจจุบันนี้อาจมีเหตุผลรองรับที่ดีมากขึ้น เพราะหากถามเรื่องนี้กับบริษัทสมัยใหม่หรือแม้กระทั่งฝ่าย Human Resource (HR) ขององค์กรก็คงจะบอกว่าความเชื่อเหล่านี้ไม่มีทางเป็นจริง แต่สำหรับยุคนี้อาจเป็นเรื่องของนโยบายสนับสนุนความหลากหลาย (Diversity) เสียมากกว่า ซึ่งมันครอบคลุมถึงการเปิดโอกาสให้กับคนที่มีความสามารถที่แตกต่างกันมาร่วมทำงานในองค์กรเดียวกันด้วยนั่นเอง
สำหรับ “โป๊ะแตกนิวส์” ซีรีส์นี้ออกฉายครั้งแรกในเดือนมีนาคม ค.ศ.2019 โดยสร้างมาจากมังงะฮิตอย่าง “チャンネルはそのまま!” (Channel wa Sonomama!) ที่แปลได้ประมาณว่า “อย่าเปลี่ยนช่องไปไหนนะ!” ตีพิมพ์ในช่วงปี ค.ศ.2008 – 2013 แต่งโดยโนริโกะ ซาซากิ (佐々木 倫子, Noriko Sasaki) นักเขียนที่เคยสร้างชื่อจากการ์ตูนดังซึ่งคนไทยรู้จักดีอย่าง “ยุ่งชะมัด เป็นสัตวแพทย์” (動物のお医者さん, Doubutsu no Oishasan) แล้วก็ “Heaven? หลุดโลกเรสเตอรองต์” (Heaven？ ご苦楽レストラン, Heaven? Gokuraku Restaurant) มาแล้วนั่นเอง
เหตุผลที่แท้จริงของการสร้างซีรีส์เรื่องนี้ก็เพื่อออกฉายในโอกาสฉลองวาระครบรอบ 50 ปีของสถานีโทรทัศน์ท้องถิ่น HTB (Hokkaido Television Broadcasting) ในฮอกไกโด ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งซีรีส์ก็ได้รับการตอบรับที่ดีทีเดียว สำหรับสถานีโทรทัศน์ในเรื่องก็คือช่อง HHTV (Hokkaido Hoshi (Star) Television) ที่มีดวงดาวเป็นมาสคอต แล้วที่พิเศษไปกว่านั้นสถานที่ถ่ายทำเรื่องนี้ก็คือสำนักงานใหญ่อันเก่าแก่ของ HTB ที่ดำเนินธุรกิจมายาวนานจนถึงปี ค.ศ.2018 ก่อนที่จะย้ายที่ทำการใหม่ไปยังตึกระฟ้าทันสมัยใจกลางซัปโปโรเพื่อก้าวสู่การพัฒนาที่ไม่หยุดยั้งต่อไป
โอกาสสำหรับคนเพี้ยนจะมีอยู่จริงหรือไม่ ไม่มีใครตอบได้ แต่สิ่งหนึ่งที่ผมชื่นชอบในไอเดียนี้ที่สุดก็คือการให้โอกาสคนได้พิสูจน์ศักยภาพที่ซ่อนเร้นของตัวเอง และความมุ่งมั่นแบบไม่ขาดกลัวในการเอาชนะอุปสรรค์ต่าง ๆ ความเชื่อมั่นที่เป็นหัวใจสำคัญของการทำงานเป็นทีม รวมถึงความจริงใจที่เป็นเสมือนอาวุธสำคัญในการเข้าถึงจิตใจกันและกันด้วย… แล้วคุณล่ะ เชื่อเรื่องนี้กันบ้างหรือเปล่า?
*หมายเหตุ : อ้างอิงจากบรรยายภาษาไทยต้นฉบับของเรื่อง “โป๊ะแตกนิวส์” ทางช่อง Netflix
รูปภาพ
© 佐々木倫子・小学館/HTB
Netflix
“เฉือนคมนายธนาคาร กับการทำงานบริษัทญี่ปุ่น” คลิก
“ละครญี่ปุ่นมีแบบไหนบ้างนะ?” คลิก
