ความปกปิด และความเปิดเปลือย
Romance Doll นำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับ เท็ตสึโอะ ชายหนุ่มผู้เพิ่งจบวิทยาลัยศิลปะ ซึ่งได้จับพลัดจับผลูมาทำงานในบริษัทผลิต Love Doll หรือพูดเป็นภาษาคนแบบให้เข้าใจง่ายก็คือตุ๊กตายางนั่นเอง ถึงแม้ว่าเรื่องราวจะดำเนินผ่านความพยายามในการผลิตตุ๊กตาที่ดีที่สุด แต่เรื่องราวชีวิตคู่ของเขากับภรรยาต่างหากที่สำคัญในเรื่องนี้
NUDE
เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่าด้วยเหตุที่ต้องทำตุ๊กตายางที่มีลักษณะเหมือนคนมากที่สุด เท็ตสึโอะและช่างปั้นตุ๊กตาอีกคนจึงได้ประกาศหานางแบบเพื่อทำแม่แบบสำหรับตุ๊กตา จึงทำให้เขาได้เจอกับ โซโนโกะ นางแบบศิลปะ โดยช่างปั้นทั้งสองคนโกหกว่าตนเองเป็นหมอ ส่วนแม่แบบที่จะได้จากโซโนโกะก็จะนำไปต่อยอดเพื่อช่วยเหลือผู้ป่วยหญิง
เอาเป็นว่าพระเอกเจอนางเอกครั้งแรกก็โกหกเลย (กุมขมับ) เราเกริ่นไว้แล้วว่าหนังเรื่องนี้เล่าชีวิตคู่ของเท็ตสึโอะ ไม่ต้องให้เฉลยคุณก็น่าจะรู้ว่าโซโนโกะคนนี้จะได้เป็นคนรักและแต่งงานกับช่างปั้นที่เป็นหมอย้อมแมว คนดูหน้าจอที่ลุ้นตัวโก่งอย่างเราเลยได้เห็นทั้งสองคนได้ลองผิดลองถูกกันในชีวิตแต่งงาน ทั้งการบ้างานของเท็ตสึโอะจนไม่มีเวลาให้ภรรยา รวมไปถึงปัจจัยบางอย่างจากทั้งสองคนที่ทำให้ความสัมพันธ์สั่นคลอน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็มาจากความลับที่ต่างคนต่างเก็บงำไว้ไม่ยอมพูดออกมา
สิ่งที่เราเห็นและจับได้จากการนำเสนอตัวละครผ่านเรื่องราวนี้คือความเปลือย โดยขอแบ่งเป็นสองลักษณะคือทางสรีระ/ภายนอก และทางจิตใจ/ภายใน ความเหมือนกันของทั้งคู่คืออาชีพการงานในเชิงที่ต้องเผชิญกับความเปิดเผยทางสรีระเป็นปกติอยู่แล้ว อย่างเท็ตสึโอะที่เป็นช่างทำตุ๊กตายาง หรือโซโนโกะที่เป็นนางแบบศิลปะ ในขณะเดียวกันสิ่งที่ทั้งคู่กลับไม่มีเหมือนกันจนเกือบทำให้ชีวิตคู่ต้องจบก็คือความเปิดเผยทางจิตใจในฐานะที่เป็นคู่สามีภรรยาที่พึงกระทำต่อกัน
หากนี่เป็นหนึ่งประเด็นที่หนังต้องการจะสื่อ ก็คิดว่านำเสนอออกมาได้อย่างกลมกล่อมและมีรสชาติเลยทีเดียว (เพราะได้ลุ้นจนเหงื่อตกยังไงล่ะ)
Unveiling
ลองคิดภาพดูว่าถ้าคุณได้เป็นช่างทำตุ๊กตายาง แล้วเผอิญโกหกหญิงคนนึงว่าเป็นหมอ แถมต่อมายังได้แต่งงานและใช้ชีวิตคู่ด้วยกันอีก ความหนักหน่วงของความลับที่แบกไว้บนบ่ามันจะมากแค่ไหน? การปูเรื่องที่นำไปสู่การเปิดเผยจึงเป็นสิ่งที่ทำให้ลุ้นไปกับการตัดสินใจของตัวละครว่าจะทำอะไรต่อไป
การที่เราจะได้เห็นว่าทั้งคู่มีปฏิกิริยาต่อกันหลังจากเปลือยแล้วนี่แหละที่เราลุ้นแสนลุ้น ในหัวคือกางแผนความเป็นไปได้ทั้งหมดสิบสี่ล้านแบบเหมือนหมอแปลก – จะทะเลาะใหญ่โต จะเปิดอกคุยกันด้วยความสงบ หรือจะไม่มีการคุยอะไรกันเลย? อะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้นเพราะมันคือชีวิตคู่ ซึ่งไม่มีสูตรตายตัวเหมือนเวลาเราเล่นเกมอยู่แล้ว (ขายคอลัมน์ Read Before Playing สักหน่อย) เรื่องราวต่อจากนี้อาจจะหาทางออกได้ยากมาก หรือมันอาจจะง่ายมากก็ได้ ไม่มีใครรู้
ในตอนนั้นเองที่เราจะได้เห็นวิธีการจัดการความสัมพันธ์ ทั้งความพยายามของเท็ตสึโอะ รวมถึงความพยายามของโซโนโกะผ่านทักษะการกำกับของ ทานาดะ ยูกิ ทำให้เราเห็นความสุขุมของการเล่าเรื่อง ความเอื่อยเฉื่อย ความเงียบเชียบที่ปรากฏผ่านฉากแต่ละฉาก แต่องค์ประกอบทั้งหมดกลับเปิดเผยอย่างแยบยลกระแทกใจเราเข้าเต็มเปา พอดูหนังเรื่องนี้จบแล้วก็พบว่าเรื่องราวความสัมพันธ์ของตัวละครหลักส่งผลต่ออารมณ์คนดูได้หนักหน่วงกว่าที่คาดเอาไว้ และมันก็ทำให้เราขบคิดอีกว่าถ้าเจอต้องแบกความลับไว้หนักขนาดนั้น เราจะจัดการกับมันยังไง? เราสามารเอาอะไรที่เสียไปแล้วกลับคืนมาได้บ้าง?
ยังมีประเด็นอีกสารพันอย่างนอกจากเรื่องความเปลือยที่รอคอยให้คนดูแบบเราๆ สามารถควานหาและเก็บเกี่ยว เรามั่นใจว่าคนดูทุกคนต้องได้อะไรจากเรื่องนี้กลับไปต่างกันตามแต่ประสบการณ์ของแต่ละคนแน่นอน
แล้วคุณล่ะคิดอย่างไร?
