Clubhouse กับบทบาทในการพัฒนาวงการนักพากย์ไทย
ยุคทองของคนใช้เสียงกำลังมาแล้วล่ะ…
ที่ผ่านมาหลายคนมักจะแจ้งเกิดด้วยหน้าตา บุคลิกภาพ หรือว่าความสามารถที่ต้องถ่ายทอดออกมาให้ประสาทสัมผัสทางตารับรู้ได้เป็นอันดับแรก แต่การมาของ Clubhouse แอปฯวงสนทนายอดฮิตกลับสวนกระแสให้เราสามารถแจ้งเกิดได้ด้วยเสียงเพียงเท่านั้น (ถึงแม้ว่าจุดประสงค์หลักของแอปฯจะไม่ใช่เรื่องนี้ก็ตาม)
แล้วที่สำคัญมันยังกลายเป็นเครื่องมือสำคัญในการพัฒนาวงการนี้แบบไม่มีใครคาดคิดมาก่อน ตลอดจนสร้างชุมชนสานเครือข่ายของคนที่ใช้เสียงได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อเช่นกัน
เท่านั้นยังไม่พอ มันยังสามารถสร้างแรงบันดาลใจที่เป็นแรงกระเพื่อมครั้งใหญ่ในบ้านเราให้คนหันมาสนใจแวดวงนี้มากขึ้น ตลอดจนอยากก้าวมาสัมผัสประสบการณ์พากย์เสียงดูบ้าง นอกจากนั้นมันยังทำให้คนทั่วไปได้รู้จักอาชีพใช้เสียงอย่างนักพากย์มากขึ้นอีกด้วย
รูปประกอบ : All About Japan
อยากพากย์เสียงมั้ย?
จุดเริ่มต้นเล็ก ๆ ที่สร้างเอกลักษณ์ได้อย่างน่าสนใจและสร้างคลื่นให้ค่อยใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ นั้นคงต้องย้อนไปในวันที่ Clubhouse กำลังก้าวเท้าสู่เมืองไทยช่วงแรก ๆ หนึ่งในห้องที่โดดเด่นมีตัวตนน่าสนใจแตกต่างจากห้องอื่น ๆ โดยสิ้นเชิงก็คือห้อง “อยากพากย์เสียงมั้ย?” โดยกฎกติกาง่าย ๆ ของการแจมห้องนี้ก็คือเมื่อถึงเวลานัดหมายใครก็ตามที่สนใจอยากสนุกกับการพากย์เสียงจะต้องเปลี่ยนรูปโปรไฟล์ตัวเองชั่วคราวให้เป็นตัวการ์ตูนที่เราชอบหรืออยากพากย์เสียงเป็นตัวนั้น ๆ
แล้วหากอยากจะสนทนาก็จะต้องใช้เสียงการ์ตูนตัวนั้นในการพูดคุยเท่านั้น โดยสามารถพากย์ให้เหมือนเป๊ะกับต้นฉบับจริงก็ได้หรือจะจินตนาการสร้างเสียงใหม่ให้เป็นเอกลักษณ์ในแบบฉบับของตัวเองก็ไม่มีใครว่า ส่วนใครที่ยังกล้า ๆ กลัว ๆ แบบอยากแอบเข้ามาสังเกตการณ์ก่อนหรือแค่อยากเข้ามาฟังเอาอรรถรสความสนุกเฉย ๆ ก็ได้เช่นกัน (โดยไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนรูปโปรไฟล์เป็นการ์ตูนก็ได้) เมื่อถึงเวลาที่พร้อมแล้วทาง Moderator เจ้าของห้องจะเป็นคนคัดเลือก Speaker ซึ่งเป็นตัวละครต่าง ๆ มาจำนวนหนึ่ง (ใครมาก่อนได้ก่อน) เพื่อมาพูดคุยสนทนากันตามประเด็นต่า งๆ หรือโจทย์ที่กำหนดขึ้นในการเล่นบทบาทสมมติกันในแต่ละครั้งต่อไป
หลายคนที่ติดตามห้องนี้ตั้งแต่ช่วงแรก ๆ จะรู้ดีว่าแม่ทัพใหญ่ Moderator คนสำคัญก็คือผู้พากย์เสียงสารวัตรเมงูเระในเรื่องยอดนักสืบจิ๋วโคนันนั่นเอง ตามด้วยผู้ช่วย Moderator ที่เป็นนักพากย์คนอื่น ๆ อีกราว 3 – 5 คน รวมถึงแขกรับเชิญที่เป็นนักพากย์มืออาชีพในบางครั้งที่ถูกเชิญมาให้ร่วมแจมห้อง ให้ feedback รวมถึงคำแนะนำต่าง ๆ ด้วย
ตัวการ์ตูนตลอดจนคาแรกเตอร์ที่เข้ามาในห้องนั้น กว่า 70% จะเป็นตัวการ์ตูนจากมังงะหรืออนิเมะญี่ปุ่น อีกราว ๆ 20% จะมาจากการ์ตูนของดิสนีย์ ส่วนอีก 10% มาจากตัวการ์ตูนค่ายอื่น ๆ นอกเหนือจากนี้ รวมถึงตัวละคร (นักแสดงที่เป็นคนจริง ๆ) ที่อยู่ในหนังไทยและเทศต่าง ๆ ก็มีด้วยเช่นกัน
ในระยะแรกนั้นกติกาในการเล่นมีง่าย ๆ อยู่ว่าทาง Moderator จะเลือกจับคู่ (ส่วนใหญ่แล้วเลือกคนที่อยู่ติดกัน) ตัวละครไม่ว่าจะจากเรื่องไหนก็ตาม (ไม่จำเป็นต้องมาจากเรื่องเดียวกัน หรือบางทีก็เป็นตัวละครเดียวกันสนทนากัน) ให้มาสนทนากันทีละคู่ มีเวลาให้พูดคุยกันคู่ละ 30 วินาที โดยใช้เสียงของตัวการ์ตูนนั้น ๆ สนทนากันแบบจินตนาการบทกันสด ๆ ที่ไม่จำเป็นต้องมีเรื่องราวหรือเนื้อหาสาระอะไรก็ได้ ทีนี้ล่ะความสนุกสนานของการปะทะคารมแบบบทนอกกรอบก็จะเกิดขึ้น
เข้ามาได้ถูกที่ถูกจังหวะถูกเวลา
อันที่จริงแล้ววัตถุประสงค์หลักของห้องนี้ก็แค่อยากสนุกสนานกันเท่านั้น เพราะไม่จำเป็นว่าทุกคนจะต้องพากย์เสียงได้เหมือนเป๊ะ ขอแค่ความอยากสนุกและความกล้าร่วมแจมเท่านั้นพอ แต่ถ้าใครอยากใช้เวทีนี้โชว์สกิลการพากย์ของตัวเองก็สามารถทำได้เต็มที่เช่นกัน
นั่นเลยทำให้เวทีนี้กลายเป็นทั้งสนามฝึกฝนฝีมือและเวทีปล่อยของโชว์กึ๋นไปในตัว ยิ่งช่วงที่มีนักพากย์มืออาชีพเข้ามาแจมด้วยห้องนี้ก็จะกลายเป็นห้องเรียนเพิ่มขึ้นอีกบทบาท เพราะจะมีการ feedback รวมถึงให้ความรู้ที่เป็นประโยชน์ต่อวงการพากย์ไปในตัว ตลอดจนแชร์ประสบการตรงจากวงการนี้ให้ได้รับรู้กัน
นักพากย์มืออาชีพท่านหนึ่งเคยพูดในคลับเฮ้าส์ไว้ว่า เขาต้องการเข้ามาในนี้เพื่อเฟ้นหาเสียงใหม่ ๆ เข้าสู่วงการนักพากย์ให้มากขึ้น เพราะปัจจุบันวงการบันเทิงของโลกใบนี้พัฒนาไปอย่างรวดเร็วมาก แล้วยิ่งในช่วง COVID ที่ผู้คนต้องกักตัวอยู่บ้านประกอบกับการเติบโตของธุรกิจสตรีมมิ่งพัฒนาอย่างก้าวกระโดด ผู้ต้องการบริโภคเพิ่มมากขึ้นเป็นอย่างมากและตลาดเมืองไทยก็คือเป็นตลาดการเสพความบันเทิงที่โตมากด้วยเช่นกัน
ดังนั้นวงการนักพากย์จึงต้องรีบเร่งสร้างบุคลากรให้เพิ่มมากขึ้นอย่างรวดเร็วเพื่อรองรับให้ทัน นั่นเลยเป็นเหตุผลหนึ่งที่คลับเฮ้าส์เหมือนจะเข้ามาได้ถูกที่ถูกจังหวะถูกเวลา เป็นเครื่องมือสำคัญของแมวมองแห่งวงการนักพากย์ไปโดยปริยายในทันที
จุดประกายวงการนักพากย์ให้บูมขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว
การเกิดห้อง “อยากพากย์เสียงมั้ย?” นี้กลายเป็นการจุดประกายวงการนักพากย์ให้บูมขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว ไม่เพียงแต่จำนวนผู้อยากพากย์เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ เท่านั้น แต่จำนวนผู้อยากฟังก็เพิ่มตามมาเช่นกัน คลับเฮ้าส์ทำให้เราพบว่ายังมีคนอีกจำนวนมากที่สนใจวงการนี้แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นอย่างไร ยังมีคนอีกมากที่อยากหาโอกาสอาชีพใหม่ ๆ ให้ตัวเอง ยังมีเด็กรุ่นใหม่อีกมากที่ฝึกฝนตนเองด้วยตัวเองที่บ้านอย่างแน่วแน่ ยังมีเจนเนอร์เรชั่นใหม่ที่เก่งแต่ต้องการการขัดเกลา และยังมีเพชรเม็ดงามซ่อนอยู่ในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่เสมอ
อีกด้านก็ทำให้เราได้เห็นว่าแวดวงนักพากย์มังงะหรืออนิเมะญี่ปุ่นแบบมือสมัครเล่นก็มีการร่วมกลุ่มกันอยู่ไม่น้อย นักพากย์เหล่านี้นำแรงบันดาลใจจากการ์ตูนที่หลงรักมาต่อยอดความฝันให้เป็นรูปเป็นร่างมากขึ้นเรื่อย ๆ นักพากย์กลุ่มนี้อาจเรียกได้ว่าอยู่ตรงกลางระหว่างมือสมัครเล่นกับมืออาชีพ ขอแค่โอกาสเท่านั้นที่พวกเขาจะได้ก้าวเข้าสู่วงการนี้อย่างจริงจัง เพราะฝีมือของมือสมัครเล่นเหล่านี้ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว และทุกคนต่างฝึกฝนมันด้วยความรักทั้งสิ้น
นอกจากปรากฏการณ์ความสนุกแล้วปรากฏการณ์การพัฒนาวิชาชีพตลอดจนวงการพากย์เสียงก็ดีขึ้นอย่างก้าวกระโดดแบบไม่ทันตั้งตัวเช่นกัน หัวข้อการพูดคุยเริ่มขยับสู่การแนะแนวอาชีพ การแชร์ประสบการณ์ ตลอดจนการสอนเทคนิคการพากย์ต่าง ๆ มากมายด้วย
ในขณะเดียวกันจากหนึ่งห้องก็เริ่มขยายเป็นหลายห้องมากขึ้น เริ่มมีห้องนักพากย์เล็ก ๆ ที่ให้ได้ฝึกพากย์เสียงกันบ่อยขึ้น ไปจนถึงเริ่มมีห้องแบบเวทีแสดงความสามารถที่เปิดโอกาสให้คนออกมาโชว์ทักษะของตัวเอง และห้องที่สามารถมา Audition เบื้องต้นเพื่อเก็บเลเวลสู่มืออาชีพต่อไป
ปัจจุบันจากวงการพากย์การ์ตูนเริ่มขยายฐานสู่วงการพากย์หนังไปจนถึงวงการโฆษณาและการใช้เสียงบรรยายอื่น ๆ มันเป็นการสร้างเครือข่ายของวงการพากย์ที่ยอดเยี่ยมเลยล่ะ กระตุ้นให้วงการนี้มีความน่าสนใจขึ้นมาทันที ตลอดจนเป็นแหล่งที่ทำให้ผู้ที่อยู่สายคัดเลือกนักพากย์ได้มีโอกาสเจอกับผู้ที่สนใจอยากเป็นนักพากย์ได้โดยตรงด้วย เรียกว่าเป็นการร่วมกันสร้างคอมมูนิตี้ที่มีรากฐานที่ดีและต่อยอดได้อย่างประสบความสำเร็จทีเดียว
การเชื่อมต่อระหว่างกันในวงการนักพากย์รุ่นใหม่กับรุ่นเก่า
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าวงการมังงะหรืออนิเมะนั้นเพาะบ่มนักพากย์ได้อย่างยอดเยี่ยม เพราะใช่แค่การชื่นชอบในตัวการ์ตูนเท่านั้น แต่วัฒนธรรมวงการพากย์ของญี่ปุ่นยังถ่ายทอดมาสู่สาวกนักเสพคนไทยอีกด้วย เคยมีนักพากย์ท่านหนึ่งกล่าวไว้ว่า การเริ่มต้นการพากย์ที่ดีที่สุด (รวมถึงเป็นรากฐานที่ดีของนักพากย์ด้วย) ก็คือการฝึกเลียนเสียงต้นฉบับให้เหมือนให้มากที่สุด และนั่นก็เป็นโจทย์ที่สนุกที่สุดของคนที่รักในจินตนาการการใช้เสียงด้วยนั่นเอง
สำหรับฝั่งตะวันตกเองก็ต้องยกเครดิตให้กับดิสนีย์เพราะระยะหลังกลุ่มคนที่ได้แรงบันดาลใจจากสายนี้และคนที่สนใจพากย์เสียงในสายการ์ตูนดิสนีย์ต่างก็เพิ่มขึ้นมาในคลับเฮ้าส์อย่างรวดเร็วไม่แพ้กัน
ระยะหลังเป็นที่น่าเสียดายว่าห้อง “อยากพากย์เสียงมั้ย?” เริ่มหายไปจากคลับเฮ้าส์แล้ว แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ช่วยจุดไฟให้แวดวงนักพากย์ในไทยให้ปะทุขึ้นมาอีกครั้ง แล้วก็ยังคงพัฒนาต่อยอดกันไปเรื่อย ๆ อีกมากมาย
คนจากกลุ่มเดิม ๆ เริ่มมีการรวมตัวกันเปิดห้องเล็ก ๆ ที่สนุกกับการพากย์หลากหลายแบบขึ้น เริ่มมีการสนทนาเกี่ยวกับวงการนี้ในหัวข้อต่าง ๆ มากมายไปจนถึงการแนะนำด้านวิชาชีพจากผู้มีประสบการณ์ตรง มีการสร้างสรรค์รูปแบบความสนุกของการใช้เสียงแบบใหม่ ๆ เกิดขึ้น อย่างเช่น ห้องโชว์สกิลการร้องเพลงประกอบการ์ตูน
นอกจากนี้ก็ยังมีการ Audition เสียงกันในคลับเฮ้าส์ด้วย ตลอดจนแนะนำวิธีทำเดโม่เพื่อนำไปยื่นเป็นพอร์ทพากย์เสียง ที่สำคัญเกิดคลับของผู้ที่ชื่นชอบการ์ตูนค่ายต่าง ๆ รวมถึงเครือข่ายนักพากย์ทั้งมืออาชีพและมือสมัครเล่น เกิดการเชื่อมต่อกันในวงการนักพากย์รุ่นใหม่กับรุ่นเก่า ไปจนถึงนักพากย์ต่างค่ายต่างบริษัทต่างอุตสาหกรรม ซึ่งเป็นการผนึกกำลังของวงการนี้ที่มีอนาคตสดใสทีเดียว ทำให้เราเชื่อว่าวงการนักพากย์ในเมืองไทยไม่มีวันตายแน่นอนแถมจุดประกายในการพัฒนาให้ดียิ่งขึ้นไปอีก
ใครที่สนใจแวดวงนี้ก็อาจจะต้องคอยติดตามความเคลื่อนไหวในคลับเฮ้าส์ว่าจะมีอะไรมาให้สนุกกันอีก แต่ที่แน่ ๆ เราเริ่มเห็นภาพว่าต่อจากนี้ไปวงการนักพากย์ในบ้านเราก็คงจะแข็งแกร่งขึ้นและวันข้างหน้าก็คงแข็งแรงไม่แพ้วงการนักพากย์ในญี่ปุ่นแน่นอน เพราะ Clubhouse ทำให้เราได้เห็นว่ามีเมล็ดพันธุ์ดี ๆ กำลังเติบโตอยู่อีกมากมายรวมถึงเมล็ดพันธุ์อีกจำนวนมหาศาลที่กำลังรอแตกหน่อเพื่อกลายเป็นไม้ใหญ่ที่แข็งแรงในอนาคต
รูปประกอบ : สัมภาษณ์นักพากย์ไทย
“Matsuko Deluxe กว่าสปอตไลต์จะส่องให้ LGBTQ ได้โลดแล่นในวงการบันเทิงญี่ปุ่น” คลิก
“บทเรียนที่เราได้เรียนรู้จากสิ่งที่เหลือไว้ในการจากไปของเขาและเธอ” คลิก
“หรือนี่จะเป็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ รถบัสไม่มีคนขับ” คลิก
