Koyoharu Gotouge จระเข้เจ้าของผลงานดาบพิฆาตอสูร ผู้นอบน้อม
“ฉันอยากวาดนักดาบที่แข็งแกร่ง ถึงแม้ว่าเขาจะต้องเจอเรื่องกดดันแค่ไหนก็ตาม” – โคโยฮารุ โกโตเกะ (Koyoharu Gotouge)
นั่นคือส่วนหนึ่งของเหตุผลและความในใจของ ‘โคโยฮารุ โกโตเกะ’ ถึงการ์ตูนมังงะเรื่อง ‘นักล่านักล่า’ ผลงานที่ทำให้เธอได้รับรางวัล JUMP Treasure Newcomer Manga Award 2013 ก่อนจะถูกพัฒนาต่อและกลายมาเป็นการ์ตูนที่โด่งดังไปทั่วโลกในชื่อ ‘ดาบพิฆาตอสูร’ (Demon Slayer หรือ Kimetsu no Yaiba)
ดาบพิฆาตอสูรเป็นการ์ตูนที่มีจุดเด่นในเรื่องของคาแรคเตอร์ตัวละครที่โดดเด่น เนื้อเรื่องที่กระชับ เดินเรื่องได้รวดเร็ว และยังมีปมเนื้อหาที่สะเทือนใจผู้อ่านได้เป็นอย่างดี นั่นจึงทำให้การ์ตูนเรื่องนี้ได้รับความรักจากแฟนคลับมากมาย โดยการ์ตูนมังงะมียอดขายถล่มทลายสูงถึงระดับหลายสิบล้านเล่ม จนเอาชนะเจ้าของสถิติยอดขายอันดับ 1 ที่ครองตำแหน่งมายาวนานกว่าสิบปีอย่าง ‘One Piece’ ลงได้ ในฝั่งของแอนิเมชั่นก็ยอดเยี่ยมไม่แพ้กัน ‘ufotable’ สตูดิโอที่ดูแลการผลิตได้ถ่ายทอดเรื่องราวอันเข้มข้นออกมาเป็นภาพที่น่าทึ่ง ส่งผลให้ ‘ดาบพิฆาตอสูร เดอะมูฟวี่ : ศึกรถไฟสู่นิรันดร์’ ภาพยนตร์แอนิเมชั่นที่มีเนื้อเรื่องต่อจากแอนิเมชั่นซีซั่นที่ 1 ทำรายได้ไปกว่า 2.88 หมื่นล้านเยนทั่วโลก และเข้าใกล้สู่การเป็นภาพยนตร์ทำเงินสูงสุดในญี่ปุ่นหากพวกเขาทำลายสถิติของ ‘Spirited Aways’ ลงได้
ด้วยความสำเร็จมากมายขนาดนี้ เหตุผลแห่งความสำเร็จของดาบพิฆาตอสูรจึงกลายเป็นประเด็นที่ถูกพูดถึงมากที่สุดในเวลานี้ แต่สิ่งที่ดาโกะสนใจและอยากชวนคุณผู้อ่านมารู้ด้วยกันคือเรื่องราวของ “โคโยฮารุ โกโตเกะ” เจ้าของผลงานสุดยอดเยี่ยมเรื่องนี้ มาดูกันสิว่าอะไรที่ทำให้การ์ตูนที่ครั้งหนึ่งเคยถูกวิจารณ์ว่า “ธรรมดาเกินไป” กลายมาเป็น “เกินธรรมดาไปแล้ว” ได้อย่างทุกวันนี้
จระเข้สาวผู้ไม่ยอมแพ้
เมื่อพูดถึงอาจารย์โคโยฮารุ สิ่งแรกที่จะเด้งดึ๋งขึ้นมาในหัวของเหล่าแฟนการ์ตูนเรื่องนี้เลยคือจระเข้ เพราะตัวอาจารย์แกเลือกจระเข้มาเป็นมาสคอตประจำตัว จระเข้ที่สวมแว่นตาที่มีขาแว่นบิดงอ เจ้าจระเข้ที่มีนิสัยบ้างก็สดใส บ้างก็ขี้แย แต่ก็ไม่เคยยอมแพ้เหมือนอาจารย์โคโยฮารุไม่มีผิด (หลังจากนี้จะขออนุญาตเรียกแค่ โคโยฮารุ เพื่อความสะดวกในการอ่านนะครับ)
ย้อนกลับไปในช่วงเริ่มต้นเส้นทางของการเป็นนักวาดการ์ตูนของโคโยฮารุนั้นไม่ได้สดใสเท่าไหร่นัก แม้จะได้รับรางวัลในปี 2013 แต่เธอยังคงต้องฝึกฝนอีกมาก “ในช่วงแรก ผลงานของเธอค่อนข้างไปทางแย่เลยล่ะ” คือความเห็นของคุณโคเฮย์ โอนิชิ (Kohei Onishi) บรรณาธิการ Weekly Shonen Jump ผู้ให้คำปรึกษาคนแรกของโคโยฮารุ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เธอยอมแพ้ กลับกันโคโยฮารุกลับซุ่มซ้อมตั้งใจวาดผลงานออกมาอย่างสม่ำเสมอ
จนในที่สุดในปี 2014 ‘พี่น้องมงจุชิโร่’ ผลงานเรื่องใหม่ของโคโยฮารุก็ได้ถูกตีพิมพ์ลง Shonen Jump NEXT!! 2014 Vol.2 ที่ตัวเธอตั้งใจว่าจะเขียนเป็นเรื่องยาวให้ได้ แต่ด้วยเหตุผลหลายอย่างสุดท้ายโปรเจกต์นี้ก็ไม่ได้ไปต่อและต้องล้มเลิกไป โคโยฮารุยังพยายามต่ออีกครั้งในปีเดียวกัน ‘คุณรคคทสึ’ ถูกตีพิมพ์ลงนิตยสาร Shonen JUMP 2014 ฉบับที่ 39 ถึงแม้ผลงานจะถูกคัดเลือก แต่โคโยฮารุกลับไม่มีความมั่นใจเลย ซ้ำไปกว่านั้นเธอยังมีอาการมองตัวอักษรนานเกินไปจนสมองอ่อนล้า
โคโยฮารุกลับมาอีกครั้งในปี 2015 เธอนำเอา ‘จิงุซางุแห่งฮาเอะนิวะ’ ผลงานเรื่องยาวที่ไม่ว่าจะส่งไปที่ไหนก็ไม่เคยผ่านเข้ารอบเลยมาปรับปรุงใหม่ให้เป็นแบบเรื่องสั้น ซึ่งผลงานชิ้นนี้เป็นที่พอใจแก่กองบรรณาธิการจนทำให้ได้ถูกตีพิมพ์ลงนิตยสาร Shonen JUMP 2015 ฉบับที่ 21 ถึงแม้ว่าเธอจะถ่ายทอดความรู้สึกของตัวละครออกมาได้ยังไม่ดีมากนัก แต่นั่นก็เป็นอีกก้าวหนึ่งที่สร้างความมั่นใจให้กับโคโยฮารุได้ฝันถึงการเขียนการ์ตูนเรื่องยาวขึ้นมาให้ได้
“ฉันอับอายที่ตัวเองไร้ความสามารถ มีคนที่นับถือคนแต่งอย่างฉันบอกว่า ‘ถ้าเป็นงานที่ทำอย่างเต็มที่ในตอนนั้นแล้วล่ะก็ ต่อให้เป็นผลงานห่วยแตกขนาดไหนก็ไม่น่าละอายเลยสักนิด’ จากนี้ไปฉันจะใช้ชีวิตโดยเชื่อมั่นในคำพูดนี้ค่ะ” — โคโยฮารุ โกโตเกะ พูดถึงประสบการณ์ในช่วงเริ่มต้น
นักวาดการ์ตูนเจ้าของยอดขายสิบล้านเล่ม
ถ้ามีรักก็ย่อมมีหวัง ถ้ายังมีฝันก็มีแต่ต้องลุยต่อ หลังจากที่ทุ่มเทฝึกฝนลายเส้นอยู่นาน รับฟังคำแนะนำและปรับปรุงแนวทางในการเล่าเรื่องอยู่ตลอด ในที่สุดวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ค.ศ.2016 ผลงานเรื่องราวเรื่องแรกของโคโยฮารุ โกโตเกะก็ถูกตีพิมพ์ลงนิตยสาร Shonen JUMP ได้สำเร็จในชื่อ ‘ดาบพิฆาตอสูร’ ก่อนจะตีพิมพ์เป็นฉบับรวมเล่มในเดือนมิถุนายนปีเดียวกัน
แม้ในช่วงแรกความนิยมจะไม่ได้พุ่งกระฉูดอย่างเช่นทุกวันนี้ แต่ในวันนั้นก็ถือว่าอยู่ในระดับที่ใช้ได้ แม้จะถูกตำหนิจากเหล่านักอ่านในเรื่องของลายเส้นและการสร้างฉากการต่อสู้ที่ไม่รู้สึกถึงความดุเดือดเลย แต่โคโยฮารุก็ไม่ได้ย่อท้อ เธอมักจะชอบเข้าไปอ่านคอมเม้นต์ตามพวกแฟนคาเฟ่ต่างๆ เพื่อเข้าถึงความรู้สึกจริงๆ ของผู้อ่าน และนำจุดเหล่านั้นมาแก้ไขปรับปรุงจนค่อยๆ เอาชนะใจผู้อ่านได้ในที่สุด ถ้าใครที่ติดตามอ่านมังงะดาบพิฆาตอสูรจะสัมผัสได้เลยว่าการ์ตูนมีการพัฒนาขึ้นตลอดเวลา และสิ่งนั้นก็ตอบแทนด้วยยอดขายที่เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ และลำดับใน Shonen JUMP ที่อยู่ในระดับบน
โคเฮย์ โอนิชิ และกองบรรณาธิการ Weekly Shonen Jump ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าความสำเร็จที่เกิดขึ้นล้วนมาจากความตั้งใจของตัวโคโยฮารุเองทั้งนั้น “มากกว่าความสามารถคือทัศนคติของตัวอาจารย์โคโยฮารุ เธอทุ่มเทให้กับผลงานอย่างมาก เธอต้องการที่จะสร้างสรรค์ผลงานที่ดีที่สุดเพื่อผู้อ่านอยู่เสมอ”
เมื่อมังงะได้รับความนิยม การประกาศทำแอนิเมชั่นโดยสตูดิโอ ‘ufotable’ ก็ตามมา สร้างความดีใจให้กับตัวโคโยฮารุที่เป็นแฟนคลับของค่ายแอนิเมชั่นนี้ตั้งแต่ยังไม่ได้เป็นนักวาดการ์ตูนเป็นอย่างมาก เธอได้เขียนขอบคุณทีมงานทุกคน นักพากษ์ทุกท่าน รวมถึงบุคคลที่เกี่ยวข้องในโปรเจกต์นี้ และขอบคุณเหล่านักอ่านที่ช่วยกันผลักดันความนิยมจนเกิดเป็นแอนิเมชั่นได้สำเร็จ
เมื่อถึงเวลาดอกไม้จะบานเอง แอนิเมชั่นซีซั่นแรกถูกถ่ายทอดออกมาอย่างสุดยอด สร้างความประทับใจให้กับเหล่าผู้รับชมเป็นอย่างมาก จนเกิดเป็นกระแสเสริมความนิยมของหนังสือการ์ตูนจากที่ขายดีอยู่แล้วให้ขายดียิ่งขึ้นไปอีก จนมีมีการพิมพ์ซ้ำแล้วถึง 25 ล้านเล่ม ณ เดือนธันวาคม ค.ศ.2019
อาจารย์จระเข้ผู้นอบน้อม
ถึงแม้ในปัจจุบันดาบพิฆาตอสูรจะอวสานไปแล้ว แต่กระแสความนิยมนั้นยังคงไปต่ออย่างไม่รู้จบ ทั้งภาพยนตร์แอนิเมชั่น ‘ดาบพิฆาตอสูร เดอะมูฟวี่ : ศึกรถไฟสู่นิรันดร์’ ที่แม้แต่ในประเทศไทยก็กำลังลุ้นเป็นภาพยนตร์อนิเมชั่นที่มีรายได้ถึง 100 ล้านบาท หรือนวนิยายที่ได้ ‘อายะ มาจิมะ’ มาช่วยเรียบเรียงและถ่ายทอดเนื้อหาให้ รวมไปถึงฟิกเกอร์ ของเล่น และสินค้าอื่นๆ ที่มาจากการ์ตูนอีกมากมาย
แต่ไม่ว่าความนิยมจะมากมายแค่ไหน โคโยฮารุ โกโตเกะ ก็ยังคงเป็นคนเดิมเหมือนวันแรก เธอยังคงคอยเขียนคำขอบคุณผู้อ่านและทีมงานที่เกี่ยวทุกคน และยังคอยขอโทษในข้อตำหนิที่ตัวเธอเองยังทำได้ไม่ดีอยู่เสมอ โคโยฮารุย้ำเสมอว่าเธอไม่ได้ทำงานนี้คนเดียว ทีมงานมากมายที่ต้องเหน็ดเหนื่อยไปกับเธอ รวมถึงแฟนคลับที่ทำให้เธอมีทุกวันนี้ ทุกคนคือบุคคลสำคัญที่ไม่อาจมองข้ามได้เลย
เราจะทิ้งท้ายบทความนี้ด้วยส่วนหนึ่งจากข้อความที่อาจารย์จระเข้เขียนถึงคุณผู้อ่านของเธอครับ
“การ์ตูนเป็นสิ่งที่ต่างจากน้ำและอาหาร ตรงที่มันไม่ได้เป็นสิ่งที่จำเป็นในการดำรงชีวิต
จึงเป็นเรื่องยากและหนักหนาสาหัสที่จะคาดหวังให้มีคนอุดหนุนผลงานชิ้นนี้
และด้วยเหตุนี้ ฉันจึงรู้สึกขอบคุณทุกท่านจากหัวใจค่ะ”
สำหรับ “ยุ่นกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว!” โดย ทศลอง ในเดือนถัดไปจะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับใคร
เกี่ยวกับเรื่องอะไร จะน่าสนใจมากแค่ไหน รอติดตามกันได้เลย!
แหล่งอ้างอิง
– ดาบพิฆาตอสูรฉบับรวมเล่ม 1-21
– รวมเรื่องสั้นของ Koyaharu Gotouge
– www.shueisha.co.jp/saiyo/works/special/kimetsu/talk
– www.shonenjump.com/j/mangasho/treasureread2013.html
Cover Illustration : Ma-een
