What Do You Think?
ว่าด้วยเรื่องสวยๆ งามๆ
ซีรีส์เรื่อง Atelier สร้างตั้งแต่ปี ค.ศ. 2015 ประพันธ์โดย นาโอโกะ อาดาชิ เป็นเรื่องราวที่นำเสนอชีวิตของหญิงสาว
ผู้หลงใหลในสิ่งทอและเป็นพนักงานใหม่ของแบรนด์ชุดชั้นในที่มีชื่อว่า “Emotion”
ด้วยความที่เป็นเรื่องราวของหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งได้ทำงานในวงการแฟชั่นซึ่งไม่ใช่เสื้อผ้าธรรมดาแต่เป็นชุดชั้นใน
ประเด็นเรื่องความสวยงามไม่มีทางหลุดออกจากท็อปปิกได้เลย
ความสวยงาม vs. การใช้งาน
คำถามนี้เกิดขึ้นเนื่องจาก โทคิตะ มายูโกะ ผู้เชื่อมั่นว่าสินค้าที่ผู้บริโภคสวมใส่ สร้างความสบายขณะสวมใส่ พูดกันง่ายๆ ก็คือเน้นการใช้งาน (practical) ไม่เน้นสวยงามนั่นเอง ในขณะเดียวกันก็สวนทางกับอุดมการณ์ของบอสซึ่งเป็นเจ้าของแบรนด์ Emotion อย่าง มายูมิ นันโจ ที่เชื่อว่าสินค้าจะต้องมีความสวยงามเป็นอันดับหนึ่ง ไอ้เราพอได้ดูการปะทะทางความคิดและเหตุผลของสองตัวละครแล้วก็คิดได้ว่าตัวเองก็เคยตั้งคำถามกับการออกแบบชุดชั้นในว่าความงามมันมีประโยชน์แค่ไหนในเมื่อชุดชั้นในไม่ได้ถูกโชว์ให้คนอื่นเห็นเหมือนเสื้อ กางเกง หมวก ฯลฯ ฉะนั้นความสวยงามจึงเป็นเรื่องรองเสียมากกว่า แต่จริงๆ ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าถ้ามีโอกาสเลือกซื้อของอะไรสักชิ้นหนึ่ง (โดยไม่สำคัญว่าจะนำมาโชว์ให้ใครเห็นหรือเปล่า) มันก็อดไม่ได้ที่จะพิจารณาดีไซน์ว่าถูกจริตเราหรือไม่ สินค้าไหนที่มองแล้วมันไม่สปาร์คจอย เราก็ไม่ซื้ออยู่ดี
ยิ่งมายูโกะเรียนจบด้านสิ่งทอมา เธอย่อมรู้ดีว่าเนื้อผ้าประเภทต่างๆ มีข้อดี- ข้อเสียอย่างไร และในฐานะที่กลายเป็นผู้ผลิต การที่เรายึดความสะดวกสบายเป็นหลักในการสร้างสินค้าสักชิ้นก็นับว่าเป็นเรื่องที่ถูก เพราะสินค้าที่ผลิตออกมาต้องใช้งานได้จริง ยิ่งการทำชุดชั้นในยิ่งแล้วใหญ่ เพราะคงไม่มีใครอยากใส่อะไรที่ไม่สบายตัว อย่างไรก็ตามการที่ผู้ผลิตจะผลิตสินค้าอย่างใดอย่างหนึ่งขึ้นมา มันก็ควรมี Aesthetic ทำให้เกิดความรู้สึกใจเต้นตุ๊มๆ ต่อมๆ หรือจรรโลงใจเมื่อได้เป็นเจ้าของ ถึงโลกไม่รู้ เราก็รู้อยู่แก่ใจว่าเราได้ใส่ของสวยๆ งามๆ
ความสวยที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อจุดประสงค์ของความสวยงามก็ดี สิ่งของที่สร้างขึ้นมาเพื่อตอบสนองการใช้งานอย่างมีประสิทธิภาพก็ดี แต่ถ้าได้มาแบบแพ็กคู่มันก็ดีเหมือนกัน
ความสวยกับผู้หญิง
มีอยู่หลายครั้งหลายคราเลยทีเดียวที่มายูโกะถูกบอสอย่างนันโจทักว่าช่างแต่งตัวได้เชยเสียจริง และยังตบท้ายด้วยการบอกว่า “ไม่สวย” อีกต่างหาก ในฐานะของคน (ที่ประสาทรับประทาน) อย่างเราที่มองว่าความสวยเป็นเรื่องปัจเจกบุคคล พอได้ยินการตัดสินที่ชวนให้คนฟังรู้สึกแย่เช่นนี้ก็รู้สึกคันคะเยอในใจขึ้นมาเสียอย่างนั้น อาจเป็นเพราะมายูโกะเลือกที่จะแต่งชุดสูทเป็นทางการเหมาะแก่การมาทำงาน ซึ่งก็ดูเป็นการตัดสินใจที่ไม่ได้แย่อะไร ในขณะที่นันโจซึ่งคร่ำหวอดในวงการออกแบบกลับเชื่อว่าคนเราก็ต้องแต่งตัวสวยๆ เสียบ้าง เพราะเธอเชื่อว่าความสวยงามนั้นเป็นของคู่กับผู้หญิง
แต่มันจำเป็นไหมที่ความสวยเป็นของคู่กับผู้หญิง? แล้วความสวยดังกล่าวนั้นใช้อะไรเป็นมาตรวัดว่าสิ่งนี้หรือสิ่งนั้นสวยงามแล้ว? เพราะสุดท้ายแล้ว ความสวยถูกตัดสินด้วยความเห็นและประสบการณ์ส่วนบุคคลทั้งนั้น มันต้องมีบางครั้งที่คุณมองว่าสิ่งนี้สวย แต่คนอื่นมองว่าไม่สวย สุดท้ายแล้วมาตรวัดของใครที่ถูกต้องกันแน่
หรือจริงๆ ไม่เห็นจะต้องหาว่าใครถูกหรือผิดด้วยซ้ำ เพราะมันก็เป็นแค่ความเห็นส่วนบุคคล ถ้ามองไม่เห็นว่าสิ่งนั้นสวยงามเหมือนที่คนอื่นเห็น ก็ตระหนักไว้ว่าทุกคนมีความเห็นต่างกัน จะสวยหรือไม่สวยล้วนขึ้นอยู่กับสายตาผู้มองทั้งนั้น
แล้วคุณล่ะ คิดอย่างไร?
