จังหวัดที่4 สงขลา
ตอน ” Takekurabe แบบ 3D ที่ทะเลสาบสงขลา ”
หูรองเท้าแตะของผมขาด แถมเป็นจังหวะที่แย่สุดๆ คือขาดตอนกำลังเดินขึ้นเขาพอดี พอรื้อกระเป๋าดู ก็ไม่มีอะไรใช้แทนรองเท้าได้ซะด้วย เลยต้องสวมถุงก๊อบแก๊บจากร้านสะดวกซื้อเดินแก้ขัดไปก่อน
จากนั้น ผมได้ขึ้นเคเบิลคาร์ไปยังลานชมวิวบนยอดเขาตังกวนเป็นที่แรก ผมก็ถอดรองเท้าที่กวนใจมาตลอดทางทิ้งทันทีที่ไปถึง และพอขึ้นไปถึงบนเจดีย์ ก็ได้เห็นวิวเมืองสงขลาสวยสุดลูกหูลูกตา
ตอนที่ผมกำลังจะไปที่อื่น ก็เห็นแผงตาข่ายเหล็กที่มีกุญแจคล้องอยู่เต็มไปหมด ซึ่งมันคือจุดคล้องกุญแจสื่อรักที่มีชื่อของคู่รักกับข้อความหวานเยิ้มจนมดขึ้น ประมาณ รักนิรันดร์ อะไรทำนองนี้
มันออกจะเลี่ยนไปหน่อยแฮะ แต่ว่าเดี๋ยวนะ ที่นี่คือแดนศักดิ์สิทธิ์ของคู่รักนี่น่า ในมังงะตาหวานมักมีคำพูดที่ว่า “หูรองเท้าขาด หมายถึง พบรัก” อยู่ซะด้วยสิ
บางทีแบบว่า อาจจะมีผู้หญิงเดินเข้ามาพูดกับผมว่า หูรองเท้าขาดหรอคะ? เอาไปซ่อมที่บ้านฉันเถอะค่ะ อิอิ แบบนี้ก็เป็นโอกาสดีเลยสิ อัยย่ะ! แต่พอกลับไปที่วางรองเท้าทิ้งไว้ ก็มีใบไม้แห้งมากองสุมรองเท้าแตะ จนกลายเป็นขยะไปซะแล้ว
*Takekurabe เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรักใสๆ ระหว่าง มิโดริ เด็กสาววัย 14 ปีที่อาศัยอยู่ในโยชิวาระ ย่านโคมแดงแห่งเดียวในเมืองเอโดะ กับ ฟูจิโมโตะ โนบุยูคิ หนุ่มน้อยลูกชายของพระสงฆ์รูปหนึ่ง โดยมีโยชิวาระและวิถีชีวิตของเด็กเอโดะในยุคนั้นเป็นฉากหลังของเรื่องราว ซึ่งในนิยายยังเผยให้เราเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของจิตใจของเหล่าเด็กหนุ่มสาวที่เติบโตขึ้นจากเด็กเป็นผู้ใหญ่อีกด้วย
