หลังจากมีการประกาศว่าจะจัด คอนเสิร์ต ครบรอบ 15 ปี NEWS 15th Anniversary LIVE 2018 ‘Strawberry’ในอารีน่าทัวร์รอบก่อนสุดท้าย ที่ Ajinomoto Stadium เราก็ตัดสินใจไปทันที เพราะจัดตรงกับวันหยุด 3 วัน ประกอบกับฤดูร้อนที่ประเทศญี่ปุ่นที่ทุกคนกล่าวขานกัน (โดยเฉพาะปีนี้) ร้อนกว่าทุกปีด้วย และมีข่าวพายุเข้าอยู่เรื่อยๆ ก่อนไป ก็เลยเตรียมอุปกรณ์ให้พร้อมทั้งพัดลม เสื้อกันฝน ร่ม ทิชชู่เปียกสูตรเย็น ทั้งที่มั่นใจในตัวเองอยู่ว่าเป็นคนทนอากาศร้อนได้มากกว่าอากาศหนาว แต่ไม่ประมาทดีกว่า (หัวเราะ)
วันที่มีคอนฯ ในช่วงเช้า จะมีของที่ระลึกขายที่สเตเดียมเช่นเคยเหมือนทุกคอนเสิร์ต ส่วนใหญ่เป็นของใช้ กระเป๋า เสื้อ ผ้าขนหนู นาฬิกา ที่มีลวดลายโลโก้ของคอนเสิร์ต เช่น Penlight พัดรูปใบหน้าศิลปินใช้งานสำหรับเชียร์คล้ายป้ายไฟสไตล์ไทยๆ Pamphlet ที่บรรยายเกี่ยวกับคอนฯ ในครั้งนั้น รวมทั้งความรู้สึกของศิลปิน และรูปภาพศิลปินเพื่อสำหรับเก็บสะสม
จุดขายของที่ระลึกด้านหน้าสเตเดี้ยม
สถานีโทรทัศน์ Nihon Terebi
ออกจากสนามบิน เพื่อนนัดแนะเจอกันที่ สถานีโทรทัศน์นิฮงเทเรบิ ที่นิฮงเทเรบิ ทาวเวอร์ ชิโอโดเมะ
แวะไปถ่ายรูปกับป้ายรายการการกุศลประจำปีรายการ 24hr Television ของช่อง ที่จัดในช่วงปลายเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา ปีนี้เป็นครั้งที่ 41 มีวง Sexy Zone เป็น ผู้จัดหลักของรายการ พอไปถึงมีงานช่วงฤดูร้อนของสถานีพอดี รายการดังต่างๆ พากันมาจัดบูธเล่มเกม มีการแสดงบนเวที คล้ายงานวันเด็กที่ไทย เพียงแค่มีหลากหลายวัยมาร่วมสนุกสนานท่ามกลางอากาศร้อนอบอ้าว
เราแวะไปดู Zero Studio ด้วย เป็นสตูดิโอกระจกอยู่นอกตัวอาคาร เคยเป็นสถานที่จัดรายการข่าว PON! ซึ่งหนึ่งในสมาชิกวงที่เรามาดูคอนเสิร์ตในครั้งนี้เข้าร่วมรายการนี้เป็นประจำ ตอนที่ไปกำลังเปิดให้เข้าชมด้านในพอดี ด้วยจิตวิญญาณร้อนแรงเหมือนเด็กอยากลองนั่งเก้าอี้นายก ฯ (ยิ้ม) ทุกคนเลยพุ่งตัวเข้าไปต่อแถว และมั่นหมายว่าจะได้หย่อนก้นลงบนเก้าอี้ตัวเดียวกันกับศิลปินคนนั้นบ้างวันนั้นมีทีมงานนำกล้องของเราไปถ่ายภาพที่ระลึกให้ โดยต้องทำท่า PON ของรายการด้วย(ปัจจุบันสถานที่จัดรายการนี้ได้ถูกเปลี่ยนไปฉายรายการอื่นแทนแล้ว)
ภาพบรรยากาศบริเวณสถานีโทรทัศน์
Map : Nihon Terebi Tower
มุ่งหน้าสู่สเตเดียม
เราไปดูคอนฯ ทั้งหมด 2 วัน ในวันแรกฝนตกปรอยๆ ตลอดทั้งบ่าย เราเผื่อเวลาเดินทางไว้เกือบ 2 ชั่วโมง ขึ้นรถไฟที่แน่นเป็นปลากระป๋องมุ่งหน้าสู่สถานีโทบิตะคิว ฝนหยุดแล้ว แต่คนมหาศาล ทุกคนขยับกันไปอย่างช้าๆ รอสัญญาณไฟข้ามถนนอย่างเป็นระเบียบ แม้จะใกล้เวลาเต็มที ไฟในอกร้อนรุ่มกว่าอากาศ ใช้เวลาฉิวเฉียด 10 นาทีก่อนเริ่ม ขอโทษเพื่อนๆ ที่มายืนรอตั้งนาน ในวันที่สองหลังจากได้รับบทเรียนแล้ว เลยเตือนเพื่อนชวนกันรีบไปตั้งแต่หัววัน
ฝ่าฝูงชนเข้าไปในสเตเดี้ยม
บรรยากาศคอนเสิร์ต
ปริมาณคนที่ทยอยกันเข้ามาอย่างไม่มีทีท่าจะหมด ทำให้คอนฯ วันแรกเริ่มช้าไป 20 นาที โดนตัดช่วง MC ไปเพื่อทำเวลาอย่างน่าเสียดาย ทว่าความสนุกของคอนฯ ก็ไม่ได้ลดลง เราได้นั่งบนสแตนด์ชั้นล่าง ในระยะไม่ใกล้ไม่ไกลจากเวทีหลักนัก ส่วนวันที่สองได้นั่งที่อารีน่าด้านล่าง นอกจากได้ใกล้ชิดกับศิลปินแล้ว ยังฉ่ำเย็นไปด้วยน้ำที่เป็นเอฟเฟ็กต์จากเวที เหมือนได้เล่นน้ำสงกรานต์อีกครั้ง กลางเดือนส.ค.
ในโอกาสครบรอบ 15 ปี Set list จึงรวมเพลงซิงเกิ้ลต่างๆ มาให้ฟังเกือบครบ แม้จะไม่เกินความคาดหมาย หรือแปลกใหม่เท่าคอนฯ ที่มาพร้อมอัลบั้ม แต่ก็แสดงออกมาได้พิเศษมากๆ ทำให้คิดถึงช่วงเวลาตลอดสิบกว่าปีที่ติดตามวงนี้มา มีทั้งสุข เศร้า ตั้งแต่วัยเรียนเข้าสู่ช่วงวัยของการทำงาน แม้จะมีคนเข้ามา-ออกไปในชีวิตมากมาย แต่บทเพลงของพวกเขายังอยู่เป็นเพื่อน และให้กำลังใจเราตลอดมา
นี่เป็นการดูคอนฯ ที่สเตเดียมกลางแจ้งครั้งแรกของเรา การได้เห็นท้องฟ้าที่มีสายรุ้งทอดผ่านหลังฝนตก ช่วงเวลาที่ค่อยๆ เปลี่ยนจากยามโพล้เพล้เข้าสู่ความมืด แสงสีเสียงค่อยๆ ชัดเจนขึ้น ภาพดอกไม้ไฟที่ถูกจุดขึ้นในตอนท้าย อาจจะไม่ใช่ดอกไม้ไฟที่สวยที่สุดที่เคยดู แต่เป็นดอกไม้ไฟที่ประทับใจ และเข้ากับบรรยากาศฤดูร้อนญี่ปุ่นที่สุดเลยล่ะ
ถ่ายเพนไลท์คู่กับป้ายสถานที่จัดด้านนอก ก่อนกลับที่พัก
Map : Ajimoto Stadium